De Slag bij Castillon; Een Zonneondergang voor de Engelsen en een Opgang Voor Charles VII

De Slag bij Castillon; Een Zonneondergang voor de Engelsen en een Opgang Voor Charles VII

In de woelige geschiedenis van Frankrijk staat de Slag bij Castillon als een cruciaal keerpunt. Deze beslissende confrontatie, die plaatsvond op 17 juli 1453, markeerde het einde van de Honderdjarige Oorlog en verzekerde de definitieve overwinning voor de Fransen. De slag, die zich afspeelde in het zuidwesten van Frankrijk bij de stad Castillon-la-Bataille, was een bloedige affaire waarin duizenden soldaten het leven lieten. Maar achter de brute feiten schuilt een verhaal van intriges, moed en strategische genialiteit, met als hoofdrolspeler de jonge koning Charles VII.

Charles VII, een man die nog maar net twintig jaar oud was toen hij de troon bestieg, stond voor een bijna onmogelijke taak: de hereniging van zijn land dat decennia lang verscheurd was door de Honderdjarige Oorlog. De Engelsen, onder leiding van koningen als Eduard III en Hendrik V, hadden zich stevig genesteld in grote delen van Frankrijk. Het leek een uitzichtloze situatie voor Charles VII, die met een relatief zwak leger te maken had.

Maar Charles VII bezat iets wat de Engelsen niet hadden: de onvoorwaardelijke steun van Jeanne d’Arc, een boerinne uit Domrémy die beweerde stemmen van heiligen te horen. Jeanne, die vol overtuiging in haar missie geloofde om Frankrijk te bevrijden, voerde het Franse leger naar belangrijke overwinningen, waaronder de belegering van Orléans. Haar charisma en leiderschap inspireerden het Franse volk en brachten nieuw leven in de strijd tegen de Engelsen.

Ondanks Jeanne’s heldhaftige dood op de brandstapel in 1431 bleef Charles VII haar droom koesteren: een Frankrijk vrij van Engelse overheersing. Hij investeerde in zijn leger, versterkte bondgenootschappen en zette de strijd voort met een nieuwe foundeering.

De Slag bij Castillon was het hoogtepunt van deze langdurige strijd. De Fransen, onder leiding van Jean Bureau, belegerden de Engelsen die zich verscholen hadden in het kasteel van Castillon.

Een Overzicht van de Strijdkrachten:

Leger Sterkte Leiders
Frans 10.000 - 12.000 soldaten Jean Bureau, La Hire, Pierre de Breze
Engels 4.000 - 6.000 soldaten John Talbot, Earl of Shrewsbury

De Engelsen, onder leiding van de ervaren veldheer John Talbot, hadden zich in een strategisch sterke positie gevestigd. Ze vertrouwden op hun superioriteit in boogschutters en kanonnen. De Fransen echter, hadden geleerd van hun vorige confrontaties met de Engelse pijlenregen.

Ze gebruikten tactieken om de Engelsen te omsingelen en hun vuurkracht te neutraliseren. Met een slimme manoeuvre dwongen ze de Engelsen zich terug te trekken. Een cruciale aanval van Franse infanterie doorbrak de Engelse linies, wat leidde tot een totale chaos in hun gelederen.

Talbot, die zich dapper verdedigde tot het einde, werd uiteindelijk gedood tijdens de slag. Zijn dood betekende het einde voor de Engelse aanwezigheid in Aquitanië en markeerde de definitieve nederlaag van de Engelsen in Frankrijk.

De Slag bij Castillon was een overwinning van strategisch meesterschap en moed. De Fransen hadden geleerd van hun fouten en gebruikten hun kennis om de Engelse zwakheden uit te buiten. De slag betekende niet alleen het einde van de Honderdjarige Oorlog, maar ook het begin van een nieuw tijdperk voor Frankrijk.

Met de overwinning bij Castillon kwam Charles VII aan de macht als een absolute heerser. Hij consolideerde zijn macht, hervormde het bestuur en legde de basis voor een centraal geregeerd Frankrijk. De slag markeerde een keerpunt in de Europese geschiedenis en legde de weg banen voor de opkomst van Frankrijk als een dominante macht.

De slag heeft ook een blijvende impact gehad op de Franse identiteit. Het verhaal van Charles VII en Jeanne d’Arc wordt tot op de dag van vandaag gevierd als een symbool van patriottisme, moed en de overwinning van goed over kwaad. De Slag bij Castillon staat dan ook terecht genoteerd als een van de meest belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Frankrijk.